[cmsmasters_row][cmsmasters_column data_width=”1/1″][cmsmasters_text]
[/cmsmasters_text][/cmsmasters_column][/cmsmasters_row][cmsmasters_row data_shortcode_id=”rnjf67f1zc”][cmsmasters_column data_width=”3/4″ data_border_style=”default” data_bg_color=”rgba(255,255,255,0)”][cmsmasters_text]
Śnieg pada
coraz to bielej.
Las pięknieje na śnieżne wesele.
Płyną w bieli białe sosny-
żaglowce.
Brodzą w bieli białe boćki-
jałowce.
Biegną w bieli białe świerczki-
owieczki.
Słońce na nich zapala dzwoneczki.
I tak jest
jakby się wszystko zasłuchało.
w jedno słowo:
BIAŁO.
Joanna Kulmowa, Biało, w: Moje próżnowanie, Warszawa 1979.
[/cmsmasters_text][/cmsmasters_column][cmsmasters_column data_width=”1/4″ data_shortcode_id=”hvgbi2lsaq”][/cmsmasters_column][/cmsmasters_row][cmsmasters_row][cmsmasters_column data_width=”1/1″][cmsmasters_text]
[/cmsmasters_text][/cmsmasters_column][/cmsmasters_row][cmsmasters_row data_shortcode_id=”bzhd16moia” data_width=”boxed” data_top_style=”default” data_bot_style=”default” data_color=”default” data_padding_top=”20″ data_padding_bottom=”10″][cmsmasters_column data_width=”1/1″ data_shortcode_id=”flr5tnh08s” data_animation_delay=”0″ data_border_style=”default” data_bg_size=”cover” data_bg_attachment=”scroll” data_bg_repeat=”no-repeat” data_bg_position=”top center”]
[cmsmasters_divider width=”long” height=”1″ position=”center” margin_top=”50″ margin_bottom=”50″ animation_delay=”0″ shortcode_id=”0gnfgyu72a”]
[cmsmasters_heading shortcode_id=”r43ifoq5h9″ type=”h2″ font_weight=”default” font_style=”default” text_align=”left” margin_top=”0″ margin_bottom=”-20″ animation_delay=”0″]Zobacz inne wiersze[/cmsmasters_heading]
[cmsmasters_posts_slider shortcode_id=”9egykrivdd” orderby=”date” order=”DESC” post_type=”post” blog_categories=”wiersze-kulmowej” columns=”4″ pause=”5″ blog_metadata=”title,date,likes” animation_delay=”0″]
[/cmsmasters_column][/cmsmasters_row]
